Herculaneum: Een momentopname van het Romeinse leven bewaard door de Vesuvius

Het huis dankt zijn naam aan een bijzonder mooi mozaïek dat Neptunus, de Romeinse god van de zee, en zijn vrouw Amphitrite afbeeldt. Dit mozaïek is gemaakt van levendig gekleurde glaspasta. Uniek is dat het Huis van Neptunus en Amphitrite verbonden is met wat wordt beschouwd als de best bewaarde winkel, of caupona, in heel Herculaneum en Pompeii.

Er wordt gezegd dat deze luxe villa toebehoorde aan de schoonvader van Julius Caesar, Lucius Calpurnius Piso Caesoninus, en hij is vernoemd naar de meest opmerkelijke ontdekking - een hele bibliotheek met meer dan 1800 papyrusrollen. Deze rollen, verkoold door de uitbarsting, bevatten een schat aan informatie over oude Griekse en Romeinse filosofie, literatuur en het dagelijks leven.

Deze grote villa had een toplocatie aan de baai van Napels. Het huis dankt zijn naam aan twee opvallende marmeren beelden in de tuin - een groep herten die wordt aangevallen door honden. Deze beelden, samen met andere zoals een dronken Hercules en een figuur met een schapenvacht, bieden een kijkje in de artistieke smaak en decoratieve keuzes van de eigenaar van het huis.

Ten tijde van de uitbarsting geloofde men dat het Samnietenhuis minstens 300 jaar oud was, waardoor het een van de oudste woningen in Herculaneum was. In het Samnite Huis kun je details zien als een houten tussendeur, een marmeren tafel en zelfs restanten van tralieschermen.

In het Huis van de Houten Scheiding werd een opvouwbare houten muur ontdekt die het atrium (centrale binnenplaats) scheidde van het tablinum (studeerkamer/kantoor) - een opmerkelijke vondst gezien de kwetsbaarheid van hout over duizenden jaren. Deze structuur biedt een waardevol inzicht in hoe Romeinen hun privacy in hun huizen beheersten.

Het Huis van het Skelet is beroemd om een huiveringwekkende en historisch belangrijke reden: de ontdekking van een skelet in het huis zelf. Terwijl Pompeii een schat aan informatie biedt over het dagelijks leven, biedt Herculaneum via de skeletresten een meer tastbare herinnering aan de menselijke kosten van de uitbarsting.

Het hoge reliëf in dit huis, gemaakt van stucwerk, beeldt een dramatisch moment uit de mythe van Telephus uit, de zoon van de held Hercules. De scène toont Achilles, een andere Griekse held, die roest van zijn speer op Telephus' wond schraapt om hem te genezen. Dit verhaal was belangrijk voor de Romeinen en symboliseerde de kracht van vijanden die bondgenoten werden.

Het Huis van Argus was een van de eerste woningen met meerdere verdiepingen die werd opgegraven in Herculaneum tijdens de eerste opgravingen aan het eind van de jaren 1820. Vóór het Huis van Argus waren de meeste bekende Romeinse huizen gelijkvloers. Het huis dankt zijn naam aan een fresco dat helaas verloren is gegaan. Het beeldde Argus Panoptes uit, een reus met honderd ogen uit de Griekse mythologie, die de nimf Io bewaakte, een sterfelijke geliefde van Zeus.

Het Romeinse Rijk bevorderde de verering van keizer Augustus. De Augustales speelden een belangrijke rol bij het organiseren van ceremonies en festivals en het onderhouden van heiligdommen die aan de keizer waren gewijd. De Augustales waren vrijgelatenen, voormalige slaven die hun vrijheid hadden verworven, en die een speciale rol speelden in de keizerlijke cultus.

De Palestra diende als een speciale ruimte voor jonge mannen om deel te nemen aan fysieke activiteiten zoals worstelen, boksen en hardlopen. Het had een open binnenplaats omringd door overdekte ruimtes, die waarschijnlijk werden gebruikt voor specifieke oefeningen of activiteiten. Er was ook een zwembad aanwezig, dat de veelzijdige aard van fysieke training in de Romeinse cultuur liet zien.

Nog zo'n hartverscheurend gebied om te bezoeken: hier werden meer dan 300 skeletten ontdekt in de bootloodsen van Herculaneum. Er wordt aangenomen dat ze op redding wachtten van de pyroclastische vloedgolf van de Vesuvius - maar helaas konden de stenen muren van de boothuizen hen niet beschermen.

In tegenstelling tot Pompeii heeft Herculaneum niet één, maar twee openbare badcomplexen: de Central Baths en de Suburban Baths. In het Centrale Badhuis zijn de verschillende secties - kleedkamer (apodyterium), tepidarium (warme kamer) en caldarium (warme kamer) en aparte kleedkamers voor mannen en vrouwen zichtbaar. De Suburban Baths, die dichter bij de kustlijn lagen, boden baders een unieke eigenschap - een prachtig uitzicht op de baai van Napels.