Een kleine villa beroemd om zijn mozaïek van Neptunus en Amphitrite, gemaakt van levendig glas en steen, waarvan de kleuren en details opmerkelijk goed bewaard zijn gebleven.
AANBEVOLEN DUUR
2 uren
Tijden
8:30–17:00
BEZOEKERS PER JAAR
300000
KAARTJES
Vanaf $ 17,29
VERWACHTE WACHTTIJD - STANDAARD
0-30 mins (piekuren), 0-30 mins (buiten piekuren)
VERWACHTE WACHTTIJD - VERSNELDE TOEGANG
1-2 hours (piekuren), 0-30 mins (buiten piekuren)
UNESCO JAAR
1997
Men ontdekte dat de hersenen van een van de slachtoffers door de uitbarsting van de Vesuvius in een glasachtig materiaal veranderden. Dit kwam doordat de hersenen heel snel waren opgewarmd om vervolgens net zo snel weer af te koelen, waardoor de hersenmaterie kristalliseerde.
In tegenstelling tot Pompeii werd Herculaneum overspoeld door een pyroclastische vloedgolf die houten structuren, meubels en zelfs {food} verkoolde en bewaarde.
De oude Romeinen geloofden dat Herculaneum werd gesticht door de god Hercules op zijn terugkeer uit Iberia.
Herculaneum biedt een ongelooflijk levendig, bijna intiem venster op het dagelijks leven tijdens het Romeinse tijdperk, veel beter bewaard gebleven dan zijn beroemde buurman Pompeii. Toen de Vesuvius uitbarstte in 79 na Chr. werd Herculaneum bedolven onder een diepe laag vulkanisch materiaal dat huizen, winkels, houten balken, voedsel, stoffen en zelfs deurkozijnen tot in opmerkelijk detail afsloot. Wandelen door de straten voelt minder als het verkennen van ruïnes en meer als het binnenstappen van een gepauzeerd moment in de tijd.
Tijdens je verkenningstocht zie je kleurrijke fresco's nog steeds op de muren, mozaïekvloeren in bijna perfecte staat, en huizen met meerdere verdiepingen en intacte balkons, details die je zelden elders in de oude wereld ziet. De boothuizen van de stad langs de oude kustlijn bieden een krachtige en menselijke verbinding met het verleden.
Of je nu geïnteresseerd bent in archeologie, geschiedenis, kunst of gewoon een rustiger, meer meeslepend alternatief voor Pompeii wilt, Herculaneum biedt een ervaring die zowel diep ontroerend als visueel onvergetelijk is.









Dit hoge reliëf werd gevonden in het Huis van het Reliëf van Telephus. Archeologen hebben onlangs het volledige houten dak van de villa kunnen restaureren. Dit hout werd al die millennia bewaard door uitgehard vulkanisch materiaal.




In tegenstelling tot Pompeii, dat groter en commerciëler was, was Herculaneum een rustigere, rijkere kustplaats. Aristocraten, kooplieden en vrijgelatenen leefden naast ambachtslieden en arbeiders. Veel huizen waren versierd met mooie fresco's, tuinen en uitzicht op zee. De conservering is uniek omdat de pyroklastische vloedgolf hout, meubels, deuren, planken en voedsel verkoolde, waardoor we het dagelijks leven bevroren op zijn plaats kunnen zien.
Herculaneum toont Romeinse huiselijke architectuur op een uitzonderlijk niveau van conservering:
Als je vandaag de dag door de straten loopt, kun je nog steeds verkoolde meubels, beschilderde muren, originele vloeren, waterbakken, houten luiken en zelfs voedselcontainers zien, details die je zelden ergens anders in de Romeinse wereld vindt.
Vanwege het uitgeharde vulkanische materiaal dat Herculaneum bedekt, denken experts dat er nog geen 1 hectare van de stad is opgegraven, in tegenstelling tot de 55 hectare in Pompeii.
Er woonden ongeveer 4.000-5.000 mensen in Herculaneum ten tijde van de uitbarsting van de Vesuvius. De meeste bewoners waren welgesteld en hadden mogelijk een adellijke afkomst. Dit is te zien aan de uitbundige huizen met twee en drie verdiepingen, een zeldzaamheid in het oude Rome.
Het was meestal eigendom van leden van de Romeinse elite die deze luxueuze woonruimtes bewoonden. Het gerucht ging bijvoorbeeld dat Julius Caesars schoonvader Lucius Calpurnius Piso Caesoninus de villa van de Papyri bezat. Ook het Huis van de Verlossing van Telephus zou eigendom zijn van Marcus Nonius Balbus, de gouverneur van Kreta en een deel van het huidige Libië.
De beerputten van de stad waren uitstekend bewaard gebleven door het harde vulkanische materiaal dat via buizen in de riolen terechtkwam. Ontlastingmonsters werden uit deze beerputten gehaald en hielpen de wetenschappers bij het vaststellen van de eetpatronen van de bevolking - waarbij zeevruchten, vlees en zuivelproducten de lijst aanvoerden.
De ontdekking van Herculaneum was een compleet ongeluk. Een plaatselijke boer stuitte tijdens het graven van een put in het nabijgelegen Ercolano op bronzen en zeldzame voorwerpen. Toen het nieuws van de vondst Prins d'Elbeuf bereikte, een Oostenrijkse legeraanvoerder die in de buurt gelegerd was, gaf hij opdracht tot verdere verkenning. Maar Karl Weber werd beschouwd als een van de eerste archeologen die Herculaneum halverwege de 17e eeuw met een meer wetenschappelijke benadering onderzocht. Zijn benadering werd in de 20e eeuw verder verfijnd door Amedeo Maiuri.
Een pyroklastische golf, een oververhitte gas- en aswolk, trok door de stad. De intense hitte verkoolde direct organische materialen zoals hout, voedsel en zelfs sommige textielsoorten, waardoor ze in wezen werden gebakken. Dit proces heeft hun vorm en details op een opmerkelijke manier behouden.
Op experimentele basis stelt de Italiaan voor om toeristen in kleine groepen samen met een gids toegang te geven tot het theater. De data hiervan zijn echter nog niet bevestigd.
Versnelde toegang tot Herculaneum
Rondleiding door Herculaneum met snelle toegang en een archeoloog
Privérondleiding door Herculaneum met een archeoloog
Tour door Herculaneum met versnelde toegang en retourtransfers